കലപില

നിന്റെ അക്ഷരങ്ങളിൽ
മധുരം കിനിയുന്നു.
നുകർന്നു മതിവരാത്ത

https://www.mojarto.com/artworks/?view_type=listing

അതിമധുരം.
ഉടലിനെ ത്രസിപ്പിക്കുന്ന
ലഹരിയും നീ തന്നെ !

എനിക്കുച്ചരിക്കാൻ ഭയമുള്ള
വാക്കുകൾ കൂടിയും
ഉറക്കെ പറയുന്ന നീ ,
ഞാനടച്ച വാതിലുകളൊക്കെ
തള്ളിത്തുറന്നെന്റെ നെഞ്ചിൽ
താളം ചവിട്ടുന്ന നീ.

തിരക്കുകളെന്നെ തിരയുമ്പോൾ
കാലം മുട്ടുകുത്തുമ്പോൾ 
സമയം ചെകുത്തനാകുന്ന
മാത്രയിൽ മാത്രം,
മടുക്കുന്നു,നിന്നെ മടുക്കുന്നു.
                                                                                                                                                                                                         
മൂളലുകളില്ലാതെ,
മറുപടികളില്ലാതെ നിന്റെ 
കലപിലകൾ ചത്തൊടുങ്ങുന്നു.
വിരസതയെന്നെ വിഴുങ്ങുന്നു
പെണ്ണേയെന്ന് ചുണ്ടിൽ
തൊടാതെ പറഞ്ഞതിൽ
പിന്നെയാണവളെ
കേൾക്കാതായത്.