കുരിശ്

ഒറ്റിയവനെ പോലും 

ചേർത്തു നിർത്തിയവനേ...

നിന്റെ മുതുകിലവന്റെ കത്തിയിറങ്ങിയ 

മുറിവ് തുടയ്ക്കാൻ നീയെന്നെയേല്പിച്ച  

നിന്റെ രക്തം ചിന്തിയ തൂവാലയും,  

എന്റെ കൈത്തലത്തിൽ നീ നിറച്ചുവെച്ച 

നിന്റെ  കണ്ണീരും ചേർത്ത് വെച്ചു

ഞാൻ കാൽവരിയിലേക്ക് പോകുന്നു.

നീയവന്റെ ഏറ്റുപറച്ചിലും ചുമന്ന് കയറുന്നു;

 പിന്നെയും രണ്ടു പേർ ക്രൂശിക്കപ്പെടുന്നു.

ഞാൻ മാത്രം മറവിയിൽ തറയ്ക്കപ്പെടുന്നു.